Wystawa Kruchość i siła włókna prezentuje przekrój życiowej twórczości Evy Damborskiej. Prace artystki opierają się na głęboko zakorzenionym kobiecym doświadczeniu – umiejętności słuchania, dostrzegania zmienności i cierpliwego nakładania warstw znaczeniowych tam, gdzie inni widzą tylko powierzchnię. Artystka pracuje z włóknem jako artystycznym i egzystencjalnym medium, poprzez które porusza temat ciszy, troski, pamięci i cyklicznej siły życia. Włókno jest tutaj nie tylko nośnikiem formy, ale także czasu, relacji, pamięci i wrażliwego piękna życia. Damborska czerpie inspirację przede wszystkim z natury – z niewidzialnych rytmów wzrostu i rozpadu, z organicznych struktur pajęczyn, gniazd, kokonów i delikatnych komórek roślinnych. Artystka z łatwością przekracza granice tradycyjnych technik tekstylnych. Jej prace to nie tylko artefakty, ale raczej organiczne kompozycje, w których tkanie, haftowanie, nakładanie warstw i przestrzenna konstrukcja splatają się w jedną całość. Kruchość i siła włókna oferuje przestrzeń do zatrzymania się i słuchania – subtelnych rytmów troski, niewidocznej pracy, cichego wysiłku, który często pozostaje ukryty, ale trzyma wszystko razem. W surowej przestrzeni Hali Turbin surowość architektury kontrastuje z subtelnością struktur, przypominając, że to, co najcichsze i najbardziej kruche, często kryje w sobie największą moc – moc tworzenia, ochrony i transformacji.